"an independent online kurdish website

کرونا یا (COVID-19ویروسی که طی بیش از یک سال گذشته، جهان را در مخاطره انداخته است و بر تمامی زوایا و ابعاد جوامع و ملل و دول جهان تاثیر گذاشته است.

برای کشورها و رژیمهای دیکتاتور و غیرمردمی، از جمله جمهوری اسلامی ایران، فرصتی بود که غنیمت شمرده شد. این فرصت هم در بعد منطقه ای و جهانی برای رژیم ایران مفید و مثمر ثمر واقع شد و هم در بعد داخلی که در این نوشتار به بخشی از بعد داخلی آن یعنی بعد پزشکی می پردازیم.

مقایسه عملکرد جمهوری اسلامی ایران و کشورهای اتحادیه اروپا، از زمان نشر این ویروس تاکنون مرموز، یعنی از ژانویه ۲۰۱۹ تاکنون و زمانیکه بیشتر کشورها ورود ایرلاین ها از چین را ممنوع کردند، نکات قابل توجهی را برای ما آشکار می نماید.

یکی از موضوعات جالب توجه در این راستا این است که حکومت ایران، بسیار نیک بر این امر واقف است که ناوگان بهداشتی اش چقدر فرسوده و ناتوان است، اما با این وجود مدتی به انکار ورود این ویروس از چین به ایران پرداخت و سپس میزان آنرا کمتر از میزان واقعی نشان داد، سپس تلاش نمود تا از آن در زمینه فشار بر ایالات متحده جهت برداشتن تحریمها استفاده کند و اینک نیز طی اقدامی نمایشی اذعان داشته است که واکسن اسلامی را ارائه داده است، اما در تمامی این مراحل از انجام اقداماتی برای بهبود ناوگان بهداشتی اش خودداری نموده است که این امر جان مردم و به ویژه پرسنل بیمارستانها و کادر پزشکی را به مخاطره انداخت.

دولت جمهوری اسلامی ایران، بجای بهبود ناوگان بهداشتی و انجام اقدامانی بهینه و بنیادی، ساعات کاری پرستاران را از ۳۶ ساعت به ۴۴ ساعت در هفته افزایش داده است که تمام زحمات این ارگان بر دوش پرستاران می باشد، آنها مانند سربازان خط مقدم جبهه بدون سلاح و فقط با عشق خالصشان از مردم مراقبت می کنند که چند تن از پرستاران و کادر پزشکی تاکنون جان خود را نیز در این راه نثار کرده اند.

اما نکته تراژدیک اینجاست که، پرستارانی که در حین انجام وظیفه دچار بیماری کرونا می شوند، هیچ گونه حمایت درمانی نمی شوند و مانند بقیه بیماران باید داروهایشان را که بسیار گران و حتی نایاب می باشد را از داروخانه های سطح شهر تهیه نمایند.

بنا بر اسنادی که در دست نگارنده می باشد، پرسنل اداری دانشگاه ها، مبلغ5،۰۰۰،۰۰۰ ریال حق کرونا دریافت می کنند. در حالیکه با ارباب رجوع خاصی سرو کار ندارند. ولی پرستاران که با بیماران کرونایی سرو کار دارند، چنین مبلغی به آنها تعلق نمی گیرد.

در چنین شرایطی که پرستاران در وضعیت بسیار خطرناک در حال انجام وظیفه هستند، هیچگونه حمایتی را از سیستم درمانی دریافت نمی کنند، حتی غذا به آنها داده نمی شود.

به عنوان مثال پرستاری که شیفت صبح می باشد، صبحانه و نهار به او تعلق نمی گیرد و فقط پرستاری که شب کار است، شام به او تعلق می گیرد. شامی با پایین ترین کیفیت غذایی!

پرستاران شاغل در بیمارستانها و مراکز بهداشتی ایران در تمام دوره کرونا، برای محافظت خودشان در برابر ویروس نیز با کمبود وسایلی بنیادین همچون ماسک، دستکش و فرمهای یکبار مصرف درگیر هستند.

با توجه به خالی بودن ردیف های شغلی در بیمارستان ها، دولت از استخدام پرستاران خودداری می کند و بصورت محدود از پرستاران قراردادی که از طریق شرکت های واسطه، نیروی پرستاری در اختیار می گیرد، چرا که دولت و شرکت واسط، سهم زیادی از حق و حقوق این دسته از پرستاران را به راحتی می توانند بدزدند.و این گروه از پرستاران با حقوق اندک و کار زیاد،استثمار می شوند. (گواه این نوشته من فیش حقوقی پرستار استخدامی و پرستار شرکتی است)

فاجعه از آن جا آغاز می شود که وقتی متوجه می شویم که وزارتخانه بهداشت، ابلاغیه ای به بیمارستانها ارسال می کند، تحت این مضمون که، “سوند نلاتون و لوله خرطومی دستگاه و نتیلاتور بیماران را شستشو دهند و دوباره برای بیمار استفاده کنند!!!!”

وسایل مصرفی بیماران که بصورت هتلینگ (بیمارستان آن را تهیه می کند) در اختیار بخش های بیمارستان قرار می گرفت، ارزش مادی آن از ۲۵۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال به ۷۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال کاهش پیدا کرده است . در راستای پیشبرد این سیاست، پرستاران می بایست از حداقل ملزومات برای بیماران استفاده نمایند. به عنوان مثال تعداد سرنگ کمتری برای بیمار استفاده کنند.

بنا بر گزارشات موجود، در یکی از بیمارستان های ایران، پرستار سرنگی که برای خونگیری استفاده کرده را شستشو داده و سپس از همان سرنگ ،داروی آنتی بیوتیک بیمار را تیز حل کرده ،یعنی با یک سرنگ چندین پروسیجر انجام می شود.

این در حالی است که، طبق استاندارد جهانی، در بخش های ویژه، یک پرستار مراقبت یک بیمار را بر عهده دارد.ولی در حال حاضر در ایران یک پرستار بخش ویژه از ۳ تا ۴ بیمار مراقبت می کند.

از داروهایی که کادر درمان با کمبود آنها روبرو می باشند، می توان به این دارو ها اشاره کرد:

آمپول ویتامین C,آمپول ویتامینA، آمپول ویتامینK, آمپول آمفوترپسین، آمپول آمفوترپسین لیپوزومال، آمپول مروپنم، آمپول دگزامتازون، آمپول کسپو فانژین، قرص نفروویت……..

به گزارش خبرگزاری ایرنا، شامگاه شنبه ۱۷ اسفند خبر فوت محمد محمدی پزشک باسابقه در رشت، به دلیل ابتلا به کرونا منتشر شد.

به گفته محمد میرزابیگی، همچنین تاکنون حدودا ۱۰۰ نفر از گروه پرستاری بر اثر ابتلا به این بیماری جان باخته اند. در روز چهارشنبه معاون پرستاری وزیر بهداشت ایران اعلام کرده بود که از ابتدای شیوع کووید ۱۹، حدود ۴۵ هزار پرستار به این بیماری مبتلا شده‌اند.

علیرضا زالی، رئیس ستاد مقابله با کرونای استان تهران از مرگ ۲۰۰ نفر از جامعه پزشکی در اثر کرونا خبر داده و در نشستی در تهران از مردم خواست “با رعایت پروتکل‌های بهداشتی است به کادر درمان فرصتی برای استراحت بدهند.”

اردشیر شیران، پزشک در اصفهان، فرید نیرویی، پزشک عمومی در بابل، سیامک دیوشلی، پزشک بیمارستان بندر انزلی، حمید لطفی، جراح استخوان و مفاصل در صومعه‌سرا، مصطفی صمدی، پزشک عمومی در بابل و رضا کوچکی‌نیا، رئیس مرکز بهداشت شماره یک آستانه، شش پزشکی هستند که در جریان مبارزه با کرونا جان خود را از دست دادند.

علی شیخ مرادی پرستار بیمارستان قائم رشت، غلامرضا وثوقی کیا پرستار بیمارستان‌های پورسینا و آریای رشت و رامین عزیزی‌فر، پرستار بیمارستان بهارلو تهران نیز بر اثر ابتلا به کرونا فوت کرده‌اند.

نرجس خانعلی‌زاده، پرستار ۲۵ ساله بیمارستان میلاد لاهیجان، اولین پرستاری بود که خبر درگذشتش بر اثر ابتلا به کرونا منتشر شد.

خبرگزاری تسنیم وضعیت بیمارستان اختصاص یافته به کرونا در شهر کرمانشاه را “بحرانی” توصیف کرد و نوشت: “تمام تخت‌های بیمارستان تخصصی کرونا پر شده و بیمارستان‌های دیگر استان نیز بخشی از ظرفیت خود را به بیماران کرونایی اختصاص داده‌اند؛ ۵۵۵ بیمار در بیمارستان های شهر کرمانشاه بعلت کرونا بستری هستند.”

این وضعیت اسفناک، وضعیت پرستاران در کشوری است که انرژی هسته ای را حق مسلم خود می داند اما حق داشتن یک زندگی سالم و در آرامش را از مردم خویش و یکی از اقشار همیشه در معرض خطر دریغ می دارد.

حال با توجه به اشاره کوتاهی که به وضعیت پرستاران و درمانی کشور ایران شد، آیا چنین به نظر نمی رسد که حکومتیان از وضعیت بوجود آمده از کرونا چندان نگران نیستند و حتی به نظر می رسد که شاد هم هستند، چرا که پیشتر به چه دلیلی می توانستند از ساعت ۹ قانون منع عبور و مرور را وضع کنند و کنترل شهر ها را به عهده بگیرند.و آیا استفاده مجدد از وسایل یکبار مصرف، چندین بار نشان دهنده این موضوع نیست که جان ما ایرانیان برای آقایون از کمترین ارزش برخوردار است!!! می توان گفت حکومت ایران به جای کنترل کرونا،کنترل مردم را به عهده گرفته است!

رویا رحیمی آذر، کارشناس پرستاری

نویتـرین هەواڵ و بابەت


فارسی